hetparool >

Het Parool

Donderdag 27 november 2008 PS katern Kind

Door: Truska Bast

< TERUG

Hou contact met je kind

0p een zinvolle manier grenzen stellen en daarbij je goede humeur bewaren. Dat willen we allemaal, nietwaar? Het is de ondertitel van het boek Liefdevol opvoeden, een kunst van de Duitse opvoedconsulente Eva Kessler.

Onlangs verscheen, met wat aanpassingen aan de Nederlandse situatie, de vertaling.

Het boek sluit aan bij theorieën die menen dat een kind gebaat is bij 'liefdevolle begrenzing': de grenzen die je stelt zijn in het belang van het kind, hebben tot doel hem of haar te beschermen en zijn rechtvaardig. De term 'consequent zijn' komt in het hele boek niet voor. Straffen leiden tot niets, betoogt Kessler, en met belonen moet je heel voorzichtig zijn: het maakt kinderen onzelfstandig en onvrij en is funest voor de 'intrinsieke motivatie'.

Cruciaal volgens Kessler is contact met volwassenen: voor een kind even essentieel als ademen, eten en slapen. Gebrek aan contact verklaart volgens haar grensoverschrijdend gedrag. Wie contact houdt of herstelt, zal kinderen beter begrijpen (en dus beter gehumeurd blijven) en hen op een positieve manier kunnen beïnvloeden. En daar zou Kessler wel eens een punt kunnen hebben.

HetParool.pdf

===================

De kunst van liefdevol te onderwijzen

Stel grenzen. Behoud de goede stemming.

Kinderen hebben veel ruimte nodig om te kunnen spelen, leren, ontdekken en experimenteren. Deze ruimte voor zelfontplooiing worden omringd door grenzen die bescherming en oriëntatie bieden. Zinvolle grenzen bevorderen een gezonde ontwikkeling, maar vaak zijn ze ook een bron van conflicten. Kinderen zijn het niet altijd eens met de grenzen, ze bieden weerstand, overschrijden de grenzen of reageren boos. Ouders en opvoeders raken daarover geïrriteerd en laten dat ook merken, ze worden onvriendelijk en kruipen in de rol van spelbederver. U probeert kinderen te motiveren door beloningen in het vooruitzicht te stellen of met straf te dreigen. Deze onaangename kant van het opvoeden kunnen je opzadelen met schuldgevoelens. Moeders vertolken dit vaak als volgt: "Ik wil niet altijd de moppermoeder zijn", een leraar zegt: "Soms voel ik me net een politieagent", Opvoeders zeggen: "Ik moet het wel honderd maal zeggen en dan verlies ik mijn goede humeur!" In het boek staan ideeën om op een andere manier over conflicten met kinderen na te denken en het formuleert praktische suggesties over succesvolle opvoedingsmethoden waarbij het goede humeur behouden blijft.

ABRAXAS | Pedagogiek